هراز نو: دیروز یک هیئت روسی از شبکه قرآن بازدید کرد وقتی که تشریفات سازمان صدا و سیما با من تماس گرفت که قرار است یک هیئت روسی بیاید شبکه تصور می کردم این یک بازدید عادی است مثل بازدیدهای معمولی هیئت های مختلف کشورهای دیگر.
ساعت 11 صبح تیم استقبال آماده شد و من به همراه چند نفر دیگر به استقبال آنها رفتیم آنها از پخش شبکه ، تا مین برنامه ، اطلاعات برنامه ریزی ، طرح و برنامه ، تولید و فنی ، آرشیو شبکه و گروههای برنامه ساز بازدید کردند . مترجم تند تند صحبتهای من را برای آنها ترجمه میکرد و آنها نیز با نهایت احترام به جمهوری اسلامی و مذهب شیعه حرف می زدند .
محمد گالیموف رهبر جمعیت دینی اخلاص روسیه ضمن ابراز خوشحالی از حضور در ایران بیان کرد : از شبکه قرآن سیما خیلی خوشم می‌آید و با تمام وجود این شبکه را تماشا می کنم و ما میخواهیم از شما درس برنامه سازی اسلامی بگیریم.
در روسیه که سالها کمونیست اجازه حضور و بروز هیج ندایی از اسلام را نمی داد و چند سالی است که این فضا باز شده است گالیموف یک مسلمان و فردی سنی مذهب است گالیموف سنی است اما از علاقه شدید خود به شیعه سخن گفت و اظهارداشت: ما خیلی خوشحالیم که توانسته ایم بعد از سالهای زیاد کتاب نهج البلاغه را به زبان تاتار ترجمه کنیم اما حسرت می خوریم که چرا اینقدر دیر این کار را انجام دادیم . حسرت می خوریم ای کاش زودتر با نهج البلاغه آشنا می شدیم.
وی که در برنامه های مختلف شبکه های روسی کارشناس دینی است میگوید دنبال فضایی در بعضی از شبکه ها هستیم تا در مورد نهج البلاغه برنامه سازی شود.
این رهبر دینی با چنان حرارتی از نهج البلاغه و حضرت علی صحبت می کرد که تعجب من را در بر داشت . یعنی چی !!!! چطور می شود ما در کشور شیعه ، در این مملکت حضرت علی (ع) شایسته و بایسته دنبال نهج البلاغه نیستیم .؟؟ چرا همیشه صوری و گذرا با نهج البلاغه و سایر معارف دینی خودمان برخورد می کنیم ؟
گالیموف هنگام پخش اذان از شبکه قرآن به صفحه تلویزیون خیره شد ، اشهد ان محمد رسول الله که تمام شد با ندای اشهد ان علی ولی الله که با حک تصویری نام مبارک علی ولی الله همراه بود حس عجیبی به وی دست داد نتوانست آن را پنهان کند سه بار گفت : لذت بردم لذت بردم لذت بردم .
معاون وزیر راه جمهوری باشقیرستان نیز همراه گالیموف آمده بود ، هم نتوانست اظهار ارادتش را به ساحت امیرالمومنین (ع) در خود نگه دارد .
اشک شوق در چشمانشان جمع شده بود و این کاملا محسوس بود و من نیز از این که اینها بدون هیچ امکانات اطلاع رسانی و زمینه ها و بسترهای فرهنگی شیعی فعال و موثر در کشورشان اینقدر تشنه تشیع و علی (ع) بودند در تعجب ماندم و از غفلتی که در توجه و پردازش به گهر های گرانبهایی مثل نهج البلاغه علی (ع) در کشورم می شود حسرت خوردم.
خداوند ما را به داشته هایمان شاکر و بصیر گرداند .
حسین جوادی
