یک مسئول دولتی در کردستان در سخنانی عجیب گفته است هر کدام از مدیران آموزش و پرورش به نفع یک مدیر خانم استعفا دهد، جایزه ویژه‌ای به آن مدیر اهدا می‌شود(!)، آیا دولت قصد ندارد با این کار، توجهات نیمی از جامعه، یعنی زنان را به سوی خود و نامزدهای مورد حمایت دولت، جلب و جذب کند؟
“هر کدام از رؤسای آموزش و پرورش شهرستان‌ها و مناطق استان کردستان به نفع یک مدیر خانم از سمت خود استعفا دهد، این سازمان امتیازات ویژه‌ای برای آموزش و پرورش آن مناطق اختصاص می‌دهد”.
این خبری است که چند روز قبل، خبرگزاری رسمی دولت، آن را به نقل از رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان کردستان مخابره کرد، بهت و حیرتی که خبر فوق ایجاد می‌کند، آن زمان کامل‌تر می‌شود که این مسئول محترم، باز هم به نقل از رسانه دولت، در جلسه گردهمایی استانی اعضای شوراهای آموزش و پرورش شهرستان‌ها و مناطق تابعه استان کردستان، خطاب به مدیران فعلی آموزش و پرورش شهرستان‌ها و مناطق استان گفته است: در صورت استعفا، از سوی سازمان مدیریت و برنامهریزی استان، جایزه ویژه‌ای نیز به آن مدیر اهدا می‌شود(!).
اگرچه سوابق و کارنامه حزبی و جناحی این مسئول مشخص است، اما باز هم برای روشن شدن اذهان و تشریح دلایل این تصمیم در نوع خود بی‌نظیر، باید پرسش‌هایی را مطرح و پاسخ آنها را از مسئولان ذی‌ربط مطالبه کنیم.
باید از مجموعه دولت در استان کردستان پرسید بر اساس کدام نیاز و تدبیر و تعقل به چنین نتیجه‌ای رسیده‌اند، آیا نباید این موضوع را در فاصله کمتر از یک ماه مانده به انتخابات مهم مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، یک “پولتیک سیاسی” ارزیابی کرد؟
آیا چربش تبلیغاتی و رسانه‌ای این اقدام دولت بر سایر دلایل آن منجر به اتخاذ چنین رویکردی نشده است و آیا دولت قصد ندارد با این کار توجهات نیمی از جامعه یعنی زنان را به سوی خود و نامزدهای مورد حمایت دولت، جلب و جذب کند؟
اگر این‌گونه نیست، دلیل اصلی و واقعی این تصمیم دولت، آن هم در این برهه از زمان که شمارش معکوس برای روز انتخابات آغاز شده است، چیست و آیا نباید باور کرد مجریان قوه اجرا در استان کوشیده‌اند به این شیوه، ژست دفاع از حقوق جامعه بگیرند تا از این ره‌آورد، آرای این بخش از جامعه را به شکل نرم و غیرمستقیم و با فضاسازی روانی، به سمت نامزدهای یک جریان خاص سوق دهند؟
اگر دولت واقعا آن‌گونه که رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان کردستان گفته است: “می‌خواهیم واگذاری پست‌های مدیریتی به بانوان را از آموزش و پرورش آغاز کنیم”، پس چرا تاکنون چنین مسئله‌ای عنوان نشده بود و یا مهم‌تر از آن اساسا موکول کردن این تصمیم در حرف و اجرا به حداقل یک روز پس از انتخابات، حقیقتا چه خللی در فعالیت‌های دولت ایجاد می‌کرد؟
نکته جالب‌تر ماجرا آنجا است که در جلسه مورد اشاره، “رؤسای آموزش و پرورش شهرستان‌های سقز و مریوان، آمادگی خود را برای استعفا از پست خود به منظور جایگزین کردن یک بانوی مدیر اعلام کرده‌اند” (ایرنا).
اقدامی که اظهر‌من‌الشمس است؛ از قبل هماهنگ شده بود تا با اعلام آن بلافاصله پس از صحبت‌های این مدیر ارشد اجرایی استان، وجهه بیشتری به این تصمیم ناپخته داده شود. شاید هم دوراندیشی و امید به کسب یک کرسی بهتر و مسئولیت بالاتر، موجب اتخاذ این تصمیم، توسط دو مدیر شهرستانی شده است!
از سوی دیگر به فرض نبود هیچ‌گونه غر‌ض سیاسی در پشت این تصمیم، این سوال پیش می‌آید که درخواست برای حذف نیمی از قشر مدیران متخصص در جامعه یعنی مردان، بر پیکره ساختار اداری و اجرایی و مدیریتی در استان آن هم در یک سیستم حساس به نام آموزش و پرورش، آسیب جدی وارد نخواهد ساخت؟
اصولا یکی از عادات و علایق ازلی و ابدی ما، افراط و تفریط است، دقیقا به مانند آن مثل معروف که می‌گوید برای اصلاح ابروی شخصی، چشم او را کور می‌کنند، این بار نیز مسئولان محترم با افتادن از آن طرف بام، در ساده‌انگارانه‌ترین راهکار، برای میدان دادن به زنان با هدف اثبات توانایی‌های خود، اقدام به حذف داوطبانه مدیران مرد می‌کنند.
علاوه بر این پرسش‌ها، ده‌ها ابهام و سوال دیگر پیرامون تصمیم اخیر مجموعه مدیریت استان در این زمینه وجود دارد که امید است مسئولان ارشد اجرایی در استان کردستان، پاسخ‌های منطقی و قابل قبولی برای آنها داشته باشند.