مطالعات جدید نشان می دهد که پوست موز حاوی مقادیر بالای ویتامین B6 و B12، پتاسیم و منیزیم است و خاصیت ضد التهابی و سم زدایی دارد.
اتیلن پس از برهمکنش با قند و فیبر موجود در پوست موز، قند مرکب را به قند ساده تبدیل می کند، به همین دلیل است که موز رسیده شیرین تر است. هورمون های دیگر سبب تغییر رنگ پوست موز از سبز یه زرد می شوند.
محققان تغذیه مصرف روزانه موز را توصیه می کنند. یک موز با اندازه متوسط حاوی مواد مغذی زیر است:
-12 درصد از فیبر مورد نیاز روزانه را تامین می کند. فیبر برای هضم غذا و کاهش خطر ابتلا به دیابت مفید است.
-17 درصد از ویتامین C مورد نیاز بدن را تامین می کند تا سلول های ایمنی بتوانند از بدن محافظت کنند و سبب رشد و توسعه سلول ها شوند.
-20 درصد ویتامین B6 بدن را تامین می کند. ویتامین B6 غذا را به انرژی تبدیل می کند.
-12 درصد پتاسیم مورد نیاز بدن را تامین می کند. پتاسیم در توسعه سلول ها، بافت ها و اندام های بدن موثر است.
-8 درصد از منیزیم مورد نیاز بدن را تامین می کند. این ماده معدنی در تولید انرژی بدن و تنظیم فشار خون و گلوکز موثر است.
تحقیقات جدید متخصصان تغذیه سن دیه گو نشان می دهد مصرف موز با پوست، میزان تمام مواد مغذی اشاره شده را افزایش می دهد و علاوه بر آن، حاوی ویتامین های B6 و B12، منیزیم و پتاسیم است.
می توان چند برش موز را داخل یک سطل آب ریخت و برای چند روز در گوشه ای قرار داد و سپس گیاهان را با آن آبیاری کرد. مواد مغذی موجود در پوست موز سبب می شود که رشد گیاه افزایش یابد و ریشه های آن تقویت شوند.
سرکه تهیه شده از پوست موز بسیار مغذی و خوش طعم است و می تواند به عنوان چاشنی غذا و سالاد مورد استفاده قرار گیرد.
برخی از خواص دیگر پوست موز عبارتند از :
-از بروز افسردگی جلوگیری می کند
-سبب بهبود کیفیت خواب می شود
-سبب کاهش کلسترول می شود
-سبب بهبود عملکرد قلب می شود
-به کاهش وزن کمک می کند
-خاصیت پروبیوتیک و سم زدایی دارد
-ضد سرطان است
-از گلبول های قرمز محافظت می کند
-سرشار از آنتی اکسیدان است
-خاصیت ضد التهابی دارد
موزد در سال 2013 میلادی لقب محبوب ترین میوه آمریکا را از آن خود کرد.