جوانان موسوم به «فرزندان انتفاضه شعبانیه» از همان سال‌های 2009 و 2010 که البته هنوز تحت پرچم جیش المختار جمع نشده بودند، بارها هشدار دادند که دیگر بیش از این حضور منافقین را در خاک عراق تحمل نخواهند کرد و باید این کشور را ترک کنند.
البته در همین نقل و انتقالات هم در سال 2013 در حالی که 100 نفر از اعضای منافقین همچنان در کمپ اشرف بودند و تمایلی به انتقال به لیبرتی نداشتند، فرزندان مجاهدان شهید عراقی، با حمله به این اردوگاه، دست کم 54 نفر از ساکنان آن را به هلاکت رساندند (آماری که تا 75 نفر نیز اعلام شده است) و باقی نیز جان خود را برداشته و به لیبرتی فرار کردند. در نهایت اشرف پس از نزدیک به 30 سال از دست منافقین آزاد شد.
زهره قائمی، مسئول منافقین در عراق و معاون مریم رجوی و گیتی گیوه‌چیان مسئول اطلاعات و عملیات منافقین، خوش نویس مسئول طراحی و برنامه ریزی منافقین، نیکنام (استراتژیست منافقین)، سید احمدی(متخصص تخلیه تلفنی)، از جمله کشته‌های این گروهک در سال 2013 بودند.
اشرف هم مانند دیگر نقاط جهان، جای ماندن برای منافقین نداشت. از 3400 ساکن آن، در چندین حمله نزدیک به 200 نفر کشته شدند. باقیمانده آنان هم به کمپ لیبرتی منتقل شدند و در میان کشورهای اروپایی آلبانی با تطمیع آمریکا، میزبانی بیش از 600 عضو منافقین را پذیرفت. بقیه هم در لیبرتی و در اسارت سران سازمان رجوی باقی ماندند. 400 فریب‌خورده این گروهک نیز با بازگشت به ایران به زندگی عادی در کنار خانواده خود بازگشتند.
از اشرف به لیبرتی، ایستگاه دوم مکافات
پس از سرنگونی صدام، دیگر آب خوش از گلوی منافقین پایین نرفت. از سال 2009 دردسرهای تروریست‌ها برای نیروهای امنیتی عراق آغاز شد که در چند درگیری نزدیک به 50 نفر از آنان به هلاکت رسیدند. در سال 2011 منافقین با نیروهای امنیتی عراق درگیر و 36 نفر از آنان کشته شدند.
زهره قائمی از اعضای مرکزی منافقین و طراح ترور شهید صیاد شیرازی که دو سال پیش در اشرف به هلاکت رسید
لیبرتی پایگاه نظامیان آمریکایی در بغداد و نزدیکی فرودگاه بین‌المللی این شهر بود که ابتدا «پایگاه پیروزی» نام گرفته بود و در قالب برنامه آمریکا برای کاهش بار روانی منفی حضور نظامی این کشور در عراق، به پایگاه «حرییت» (به عربی) و «لیبرتی» (به انگلیسی) به معنای «آزادی»، تغییر نام پیدا کرد. در جریان حمله آمریکا به عراق این پایگاه میزبان نیروهای اشغالگر بود. لیبرتی یکی از بزرگترین پایگاه‌های آمریکا محسوب می‌شد.
پایگاه لیبرتی، محل فعلی نگهداری منافقین در نزدیکی فرودگاه بغداد
با تلاش‌های دولت وقت عراق و فشارهای مردمی برای اخراج منافقین از این کشور، آمریکا پایگاه لیبرتی را برای اسکان موقت منافقین تا پیدا کردن موطن جدید برای خروج آن‌ها از عراق، پیشنهاد کرد. اما این انتقال از اشرف به لیبرتی برای گروهی که فرزندان شهدای انتفاضه شعبانیه عراق بودند، کافی نبود. آن‌ها هشدار داده بودند که منافقین باید خاک عراق را ترک کنند و در غیر اینصورت خودشان آن‌ها را به سزای جنایاتشان در این کشور می‌رسانند.
این وعده گروه «فرزندان انتفاضه شعبانیه» موسوم به «جیش المختار» پنج شنبه شب عملی شد موشک‌باران لیبرتی تلفات سنگینی برای منافقین بر جای گذاشت. دست کم 20 عضو از رده‌های بالا و میانی سازمان به هلاکت رسیدند و یکصد نفر هم مجروح شدند که حال دست کم 20 نفر از آنان بسیار وخیم گزارش شده است.
تازه‌ترین کشته‌های منافقین در لیبرتی
برای پاسخ به این سؤال باید کمی به عقب بازگردیم. به سال 1991 که در جریان حمله عراق به کویت و ورود آمریکا به جنگ خلیج فارس، شیعیان عراق که از دیکتاتوری صدام به ستوه آمده و فرصت را برای قیام مناسب یافته بودند، با حکم جهاد آیت‌الله سید محمد صدر، آیت‌الله خویی و آیت‌الله سبزواری با آغاز انتفاضه‌ای بزرگ با حضور تمام طوایف و مذاهب توانستند در مدت کوتاهی توانستند به جز صلاح الدین و بغداد، سایر استان‌ها را از کنترل نیروهای صدام حسین خارج کنند.
اما با قریب‌الوقوع بودن سقوط عراق و به قدرت رسیدن شیعیان در این کشور، نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا ضمن عقب‌نشینی و لغو مقررات پرواز ممنوع بر فراز عراق، عملا دستور سرکوب قیام را به نیروهای صدام ابلاغ کردند. تانک‌ها، بالگردها و نیروهای رژیم صدام وارد عمل شده و مردم این کشور را قتل عام کردند.
در این کشتار بی‌سابقه که ارقامی از 100 هزار تا یک میلیون مطرح است، گروهک منافقین همزمان به عنوان ستون پنجم و نیروی عملیاتی رژیم صدام، ضمن شناسایی شیعیان و خدمات اطلاعاتی، در کشتار مردم عراق نیز همراه با پیاده نظام صدام 25هزار نفر را به خاک و خون کشیدند. قتل عامی که ابعاد آن تا سال‌ها پس از سقوط و اعدام صدام در حال کشف شدن است و هر از گاه، خبر کشف گورهای دسته‌جمعی از قربانیان این قیام منتشر می‌شود.
در سال 2013 جیش المختار به رهبری واثق البطاط رسما اعلام موجودیت کرد؛ اما فعالیت‌های آن پیش از این تاریخ نیز کمابیش در جریان بود. فرزندان و اعضای خانواده شهدای انتفاضه شعبانیه عراق جزو اولین نیروهای این نیرو بودند که با هدف مبارزه با تروریسم در قالب بسیج مردمی، به این گروه پیوستند. اخباری از کشته شدن واثق البطاط در سال 2014 منتشر شد اما از آن پس تا کنون فعالیت‌های این گروه همچنان ادامه داشته است. گرچه همواره رسانه‌های غربی از ارتباط این گروه با ایران برای تخطئه فعالیت‌های آن و اتهام دخالت ایران در امور داخلی عراق سخن گفته‌اند اما هم از سوی ایران و هم حزب‌الله – که بعضی منابع او را وابسته به حزب الله نیز می‌دانند – این موضوع تکذیب شده است. خلاف این ادعا اینکه در دوره نخست وزیری نوری المالکی نیز، حکم بازداشت البطاط نیز صادر شده بود.
جوانان موسوم به «فرزندان انتفاضه شعبانیه» از همان سال‌های 2009 و 2010 که البته هنوز تحت پرچم جیش المختار جمع نشده بودند، بارها هشدار دادند که دیگر بیش از این حضور منافقین را در خاک عراق تحمل نخواهند کرد و باید این کشور را ترک کنند. با تعلل آمریکا و کشورهای اروپایی در خارج کردن این گروه از عراق، کم کم حملات این جوانان به اشرف آغاز شد و به تدریج شکل سازمان‌یافته‌تری به خود گرفت تا اینکه نهایتا به نام جیش المختار و همراه با مبارزه با تروریسم تکفیری، انتقام خون شهدای انتفاضه مردم عراق از منافقین نیز ادامه پیدا کرد.
مواضع آمریکا و اروپا و واکنش ایران
در بیانیه جان کری آمده است: «ایالات متحده حمله به کمپ لیبرتی را که به کشته و مجروح شدن شماری از ساکنان آن منجر شد، به شدت محکوم می‌کند. ما ضمن ابراز همدردی با خانواده قربانیان، آرزوی شفا برای زخمی‌های این حادثه داریم.»
کری گفته است که با مقامات ارشد عراقی تماس گرفته تا از ارائه کمک‌های پزشکی و اضطراری به مجروحان این حملات اطمینان حاصل کند و در تماس با مقامات عراقی خواستار افزایش تدابیر امنیتی برای این اردوگاه شده است.
دبیر کل سازمان ملل متحد نیز در موضع مشابهی این اقدام را محکوم کرده است. بان کی مون از دولت عراق خواسته است تا به نحو مناسب درباره حادثه رخ داده تحقیق کند و مسببان آن را به پای میز عدالت بیاورد.
اتحادیه اروپا نیز این حادثه را محکوم کرده است.
آمریکا، سازمان ملل و اتحادیه اروپا که دست بر قضا این روزها از این میز به آن میز در حال مذاکره با ایران بر سر موضوعات مختلف از هسته‌ای تا تحولات منطقه هستند، بدون اشاره به جنایات این گروهک تروریستی و ترور 17 هزار شهروند ایرانی و ده‌ها هزار عراقی، برای این قاتلین حرفه‌ای رخت عزا بر تن کرده‌اند و اگر رودربایستی مذاکرات اخیر نبود، شاید ایران را نیز به دست داشتن در این حمله متهم می‌کردند.
اما دستگاه دیپلماسی کشور که سرگرم مذاکرات فشرده و اجرای برجام هستند، فراموش کرده‌اند دست‌کم در دفاع از 17هزار شهید ترور بدست منافقین کور دل، موضعی قاطع در این حادثه اتخاذ کنند.