پرونده ایران روی میز نشست مرموز بیلدربرگ /چه کسانی در هتل «اینترال‌پن» دور هم جمع می‌شوند؟

 9 تا 14 ژوئن (19 تا 24 خرداد) امسال، شهر “تلفس” در ایالت “تایرول” اتریش میزبان نشستی است که در آن قدرتمندترین افراد روی کره زمین شرکت دارند و ایران یکی از موضوعات مهم بحث آن‌هاست؛ اما احتمالاً خبری از آن به گوش شما نخواهد رسید. “گروه بیلدربرگ“(Bilderberg)، “کنفرانس بیلدربرگ“، “جلسات بیلدربرگ“ و یا “باشگاه بیلدربرگ” همه نام‌هایی است که به یک گردهمایی برمی‌گردد[1]: نشست خصوصی 120 تا 150 مقام و کارشناس سیاسی در حوزه‌های صنعت، اقتصاد، آکادمی و رسانه است. حدود دو سوم از شرکت‌کنندگان در بیلدربرگ (که تماماً انتصابی هستند) از اروپا و بقیه از آمریکای شمالی می‌آیند؛ یک سوم، اهل سیاست و مقامات دولتی هستند و بقیه از حوزه‌های دیگر به این نشست دعوت می‌شوند[2]. گروه بیلدربرگ نام خود را از هتلی در کشور هلند می‌گیرد که برای نخستین بار در سال 1954، میزبان اعضای کنفرانس بود. دفتر گروه بیلدربرگ در شهر “لیدن“ در استان “هلند جنوبی” و در نزدیکی شهر لاهه در کشور هلندقرار دارد.

هتل بیلدربرگ میزبان اولین “نشست بیلدربرگ” در سال 1954 بود

گردهمایی بیلدربرگ هر ساله به صورت کاملاً خصوصی و محرمانه برگزار می‌شود. بسیاری از پادشاهان و اعضای خاندان‌های سلطنتیکشورهای غربیاز اعضای دائم گروه بیلدربرگ هستند.اعضای گروه بیلدربرگ در کنفرانس سالیانه خود، در مورد مسایل جاری سیاسی و اقتصادی جهان با یک‌دیگر تبادل نظر و مشورت می‌کنند.[3] با این حال، هیچ بیانیه، لایحه، مصوبه، طرح، یا خبری از محتوای این مذاکرات به بیرون درز نمی‌کند، دست‌کم رسماً.

“ویلی کلاس“ دبیرکل اسبق ناتو و از اعضای بیلدربرگ، سال 2010 درباره این نشست گفت[4]: “حاضران در بیلدربرگ، دستور می‌گیرند که تصمیمات سیاسی و اقتصادی را که در این نشست مخفی گرفته می‌شود، اجرایی کنند.” شرکت‌کنندگان در این گردهمایی عموماً ده دقیقه فرصت سخنرانی خواهند داشت و سپس خلاصه از موضوعات بحث شده را دریافت می‌کنند تا در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی تحت نفوذ خود از آن‌ها استفاده کنند.

کسانی که در این نشست مرموز شرکت ندارند، سه چیز درباره آن می‌دانند[5]: کجا برگزار می‌شود، چه کسانی در آن حضور دارند، و امنیت جلساتشان را بسیار جدی می‌گیرند[6]؛ اما یک چیز را هرگز نمی‌دانند: چه چیزهایی در این نشست‌ها گفته می‌شود. محل برگزاری، لیست حاضرین و لیست موضوعات رسماً منتشر می‌شود، اما بارها خبرنگارانی که تلاش کرده‌اند بفهمند درون جلسه چه می‌گذرد، دستگیر و بازداشت شده‌اند. شرکت‌کنندگان درباره جلسه صحبتی نمی‌کنند، گزارش یا خلاصه‌ای منتشر نمی‌شود، رأی‌گیری انجام نمی‌گیرد، سیاستی هم به عنوان نتیجه مطرح نمی‌گردد. از نظر برگزارکنندگان[7]، این مسئله باعث می‌شود، اعضا بتوانند خارج از محدودیت‌های رسمی و اداری خود، زمانی را صرف گوش کردن، تفکر و الهام گرفتن کنند.

امسال، نشست بیلدربرگ در هتل “اینترال‌پن” اتریش در نقطه‌ای کوهستان برگزار می‌شود

معنای هیچ‌یک از این‌ها، این نیست که جلسات بیلدربرگ در سرنوشت دنیا تأثیری ندارد[8]، بلکه دقیقاً بعکس. تعیین رؤسای‌جمهور آمریکا شاید کوچک‌ترین اتفاقی است که در این نشست‌ها می‌افتد[9]. تدوین “نظم نوین جهانی“ یکی دیگر از نتایج گردهمایی بیلدربرگ است[10]. بنابراین به نظر می‌رسد، به نوعی سرنوشت کره زمین را باید وابسته به موضوعاتی دانست که هر سال در نشست بیلدربرگ مطرح می‌شود. نشست امسال، طبق اعلام رسمی[11]، حول محور این موضوعات برگزار خواهد شد: هوش مصنوعی، امنیت سایبری، تهدید سلاح‌های شیمیایی، مسائل اقتصادی کنونی، استراتژی اروپا، جهانی شدن، یونان، ایران، خاورمیانه، ناتو، روسیه، تروریسم، انگلستان، آمریکا و انتخابات در ایالات متحده. این لیست رسمی ارائه شده توسط گروه بیلدربرگ است، اگرچه که قطعاً اگر اولویت‌های نشست را به ترتیب بچینیم، ممکن نیست “ایران” بعد از “هوش مصنوعی” قرار بگیرد.

در این نشست، حدود 120 نفر از 22 کشور شرکت خواهند داشت که اسامی آن‌ها عبارت است از[12]:

رئیس اجلاس:

هانری د کاستریز، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت بانک‌داری سرمایه‌ای AXA (فرانسه)

مشاور اجلاس:

دیوید راکفلر، سرمایه‌دار و بانک‌دار آمریکایی

اعضای شرکت‌کننده:

پاول آخلایتنر، رئیس هیئت مدیره “دویچه بانک“ (آلمان)

مارکوس آجیوس، رئیس غیراجرایی گروه مشاوره‌ای PA [و مدیر غیراجرایی ارشد در هیأت مدیره بی‌بی‌سی] (بریتانیا)

توماس آرنکیل، رئیس سرویس اطلاعات دانمارک (دانمارک)

جان آلن، فرستاده ویژه ریاست‌جمهوری از سوی ائتلاف بین‌المللی مقابله با داعش، عضو وزارت امور خارجه آمریکا (آمریکا)

راجر آلتمن، مدیر اجرایی شرکت بانکی و سرمایه‌گذاری “اوورکور” (آمریکا)

آن اپلبام، مدیر “انجمن انتقال‌ها“ی مؤسسه سرمایه‌گذاری “لگاتم“ (آمریکا)

ماتی آپونن، مدیر انجمن تجاری و سیاستی EVA (فنلاند)

زووی بیرد، مدیر عامل و رئیس شرکت فناوری اطلاعات “بنیاد مارکل” (آمریکا)

ادوارد بالز، وزیر خزانه‌داری سابق در دولت سایه انگلیس (بریتانیا)

فرانسیسکو پینتو بالسمائو، رئیس شرکت بزرگ رسانه‌ای “امپرسا“ (پرتغال)

خوزه دورائو باروسو، رئیس سابق کمیسیون اروپا (پرتغال)

نیکولا باوارز، شریک شرکت مشاوره حقوقی “گیبسون، دان و کراچر” (فرانسه)

رنه بنکو، بنیان‌گذار شرکت “سیگنا هلدینگ” بزرگ‌ترین کمپانی خصوصی مسکن (اتریش)

فرانکو برنابه، رئیس گروه بانک‌داری “فرانکو برنابه“ (ایتالیا)

بن ون بوردن، مدیر عامل شرکت نفتی “رویال داچ شل“ (هلند)

لوران بیگورن، مدیر اندیشکده “مؤسسه مونتاین” (فرانسه)

لورنس بون، مشاور ویژه رئیس‌جمهور در امور مالی و اقتصادی (فرانسه)

آنا بوتین، رئیس بانک “بانکو سانتاندر“ (اسپانیا)

سوین ریچارد برنتزگ، رئیس و مدیر عامل شرکت تولید آلومینیوم “نورسک هیدرو“ (نروژ)

اسکار برونر، ناشر در انتشارات “استاندارد ورلاگس‌گسلشافت“ [ناشر روزنامه “در استاندارد“] (اتریش)

ویلیام برنز، رئیس “موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی“ (آمریکا)

پاتریک کالوار، مدیرکل آژانس اطلاعاتی DGSI (فرانسه)

خوان لوئیس سبریان، رئیس اجرایی گروه رسانه‌ای “گروپو پرسا“ (اسپانیا)

ادموند کلارک، مدیر اجرایی بازنشسته گروه بانکی “تورنتو دومینیون“ (کانادا)

بنوا کووره، عضو هیئت اجرایی بانک مرکزی اروپا (فرانسه)

اندرو کوین، دبیر بخش سرمقاله و ستون نظرات روزنامه “نشنال‌پست” (کانادا)

میکائل دامبرگ، وزیر تجارت و نوآوری (سوئد)

کارل د گیوخت، کمیسیونر تجاری سابق اتحادیه اروپا و وزیر اسبق امور خارجه (بلژیک)

توماس دونیلون، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا، شریک و معاون رئیس در شرکت حقوقی “اوملونی و مایرز” (آمریکا)

ماتیاس دوپفنر، مدیر عامل گروه رسانه‌ای “اکسل اسپرینگر“ (آلمان)

آن داولینگ، رئیس آکادمی سلطنتی مهندسی (بریتانیا)

رجینا دوگان، معاون رئیس بخش مهندسی، تکنولوژی پیشرفته و پروژه‌های “گوگل“(آمریکا)

تراین ایلرتسن، دبیر سیاسی روزنامه “آفتن‌پستن“ (نروژ)

مریت الدروپ، مدیر عامل شبکه 2 دانمارک (دانمارک)

جان الکان، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت سرمایه‌گذاری “اکسور“، رئیس هیئت مدیره شرکت خودروسازی فیات کرایسلر (ایتالیا)

توماس اندرز، مدیر عامل شرکت “گروه ایرباس“ (آلمان)

ماری اردوس، مدیر عامل شرکت مدیریت سرمایه جی‌پی‌مورگان (آمریکا)

رونا فیرهد، رئیس هیأت امنای بی‌بی‌سی (بریتانیا)

اولریک فدرشپیل، معاون اجرایی رئیس شرکت شیمیایی “هالدور تاپسوی“ (دانمارک)

مارتین فلدشتاین، رئیس بازنشسته سازمان “اداره ملی تحقیقات اقتصادی“، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد (آمریکا)

نیال فرگوسن، استاد تاریخ مرکز گونبرگ مطالعات اروپا، دانشگاه هاروارد (آمریکا)

هاینز فیشر، رئیس‌جمهور فدرال (اتریش)

داگلاس فلینت، رئیس گروه سرمایه‌گذاری “اچ‌اس‌بی‌سی هلدینگز“ (بریتانیا)

کریستف فرانتس، رئیس هیئت مدیره شرکت داروسازی “هافمن لا روش“ (سوئیس)

لوئیس فرسکو، مدیر و رئیس هیئت اجرایی دانشگاه و مرکز تحقیقات “واخنینگن“ (هلند)

کنت گریفین، مؤسس و مدیر عامل شرکت “گروه سرمایه‌گذاری سیتادل” (آمریکا)

لیلی گروبر، دبیر اجرایی و مجری برنامه “هشت و سی‌دقیقه” تلویزیون (ایتالیا)

سرگئی گوریو، استاد اقتصاد مؤسسه تحقیقاتی و آموزش عالی “مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس“ (روسیه)

گوننچ گورکایناک، شریک مدیریتی شرکت حقوقی ELIG (ترکیه)

آلفرد گوسانباور، صدراعظم سابق اتریش (اتریش)

ویکتور هالبرشتات، استاد اقتصاد دانشگاه لیدن (هلند)

اریش هامپل، رئیس بانک یونیکردیت (اتریش)

هاسابیس دمیس، معاون رئیس بخش مهندسی شرکت هوش مصنوعی “ذهن عمیق گوگل“ (بریتانیا)

ولفگانگ هسون، مدیر عامل شرکت “زیمنس اتریش“ (اتریش)

فیلیپ هیلدبراند، نایب‌رئیس شرکت مدیریت سرمایه “بلک‌راک“ (سوئیس)

رید هافمن، مؤسس و مدیر اجرایی شبکه اجتماعی “لینکداین“ (آمریکا)

ولفگانگ ایشینگر، رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ (آلمان)

کنت جیکوبز، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت مشاوره اقتصادی و مدیریت دارایی “لازارد” (آمریکا)

جولیا جاکل، مدیر عامل شرکت “گرونر+جار” [بزرگ‌ترین شرکت انتشاراتی اروپا] (آلمان)

جیمز جانسون، رئیس شرکت سرمایه‌گذاری “شرکای سرمایه‌گذاری جانسون” (آمریکا)

آلن ژوپه، شهردار بوردو، نخست‌وزیر سابق (فرانسه)

جو کایزر، رئیس و مدیر عامل شرکت زیمنس (آلمان)

الکس کارپ، مدیر عامل شرکت فناوری اطلاعات “پالانتیر تکنالجیز“ (آمریکا)

گیل کپل، استاد مؤسسه تحقیقاتی و آموزش عالی “مؤسسه مطالعات سیاسی پاریس“ (فرانسه)

جان کر، معاون رئیس شرکت انرژی “اسکاتیش پاور“ (بریتانیا)

ایلهان کسیسی، نماینده پارلمان ترکیه (ترکیه)

هنری کیسینجر، رئیس شرکت مشاوره اقتصادی و سیاسی “همکاران کیسینجر“ (آمریکا)

کلاوس کلاینفلد، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل “شرکت آلومینیوم آمریکا“ (آمریکا)

کلاس نات، رئيس بانک مرکزی هلند (هلند)

مصطفی کوچ، رئیس شرکت سرمایه‌گذاری “کوچ هلدینگ“ (ترکیه)

هنری کراویس، عضو هیأت رئیسه و هیأت مدیر عاملان شرکت خدمات مالی “کوهلبرگ کراویس رابرتس“ (آمریکا)

ماری-خوزه کراویس، عضو ارشد و معاون رئیس اندیشکده “مؤسسه هادسون“ (آمریکا)

آندره کودلسکی، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت سخت‌افزار و نرم‌افزار امنیتی “گروه کودلسکی“ (سوئیس)

کورت لاک، رئیس شرکت سرمایه‌گذاری “همکاران سرمایه‌گذاری جهانی” (آلمان)

کارولا لمن، مدیر عامل “کنفدراسیون شرکت‌های سوئدی“ (سوئد)

استوارت لوی، مدیر ارشد حقوقی شرکت سرمایه‌گذاری “اچ‌اس‌بی‌سی هلدینگز“ (آمریکا)

اورسولا فون در لین، وزیر دفاع آلمان (آلمان)

توماس لیسون، رئیس هیئت مدیره بانک “کی‌بی‌سی“ (بلژیک)

شیراز ماهر [پاکستانی‌الاصل]، محقق ارشد مرکز بین‌المللی مطالعات افراطی‌سازی و خشونت سیاسی کالج پادشاهی لندن (بریتانیا)

کریستینا مارکوس لاسن، مدیر گروه ثبات و سیاست امنیتی وزارت امور خارجه (دانمارک)

جسیکا متیو، همکار برجسته در موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی (آمریکا)

جیمز ماتیس، همکار مهمان برجسته در مؤسسه “هوور“ دانشگاه “استنفورد“ (آمریکا)

پیر مادت، معاون رئیس شورای دولتی پلیس و اقتصاد ژنو در وزارت امنیت (سوئیس)

دیوید مک‌کی، رئیس و مدیر عامل بانک سلطنتی کانادا (کانادا)

نورای مرت، مقاله‌نویس و استاد علوم سیاسی دانشگاه استانبول (ترکیه)

جیم مسینا، مدیر عامل شرکت مشاوره شغلی “گروه مسینا“ (آمریکا)

چارلز میشل، نخست وزیر (بلژیک)

جان میکلتوایت، سردبیر مجله “بلومبرگ“ (آمریکا)

زنی مینتون بدوس، سردبیر هفته‌نامه “اکونومیست“ (بریتانیا)

ماریو مونتی، سناتور مادام‌العمر، رئيس “دانشگاه بوکنی“ (ایتالیا)

لینا مورتینن، مدیر اجرایی انجمن شرکت‌های خانوادگی فنلاند (فنلاند)

کریگ ماندی، مدیر شرکت مشاوره اقتصادی و اجتماعی “ماندی و همکاران“ (آمریکا)

هدر مونرو-بلوم، رئیس انجمن سرمایه‌گذاری طرح بازنشستگی کانادا (کانادا)

شاهزاده بئاتریکس هلند [ملکه سابق هلند] (هلند)

مایکل اولری، مدیر عامل شرکت هواپیمایی “رایان‌ایر“ (ایرلند)

جورج آزبورن، وزیر اول امور خارجه و وزیر خزانه‌داری (بریتانیا)

سلی اوزل، مقاله‌نویس روزنامه هابرترک، استاد ارشد دانشگاه “قدیر خاس“ (ترکیه)

دیمیتری پاپالخوپولوس، مدیر عامل شرکت تولید سیمان “سیمان تیتان“ (یونان)

کاترین پگارد، رئیس “نهاد عمومی کاخ، موزه و املاک ملی ورسای“ [و مشاور سابق نیکولا سارکوزی] (فرانسه)

ریچارد پرل، همکار مقیم در اندیشکده “مؤسسه آمریکن اینترپرایز” (آمریکا)

دیوید پترائوس، رئیس مؤسسه جهانی “کی‌کی‌آر“ (شرکت خدمات مالی “کوهلبرگ کراویس رابرتس“) [و فرمانده جنگ عراق و رئیس سابق سیا] (آمریکا)

پناگیوتیس پیکرامنوس، رئیس افتخاری شورای امور خارجه یونان (یونان)

هدر رایزمن، رئیس و مدیر عامل شرکت کتاب‌فروشی زنجیره‌ای “کتاب و موسیقی ایندیگو“ (کانادا)

جیانفلیس روکا، رئیس شرکت مهندسی، ساختمانی، انرژی و… “گروه تکن‌اینت“ (ایتالیا)

گرهارد رویس، مدیر عامل شرکت نفت و گاز “اوام‌وی” (اتریش)

رابرت روبین، عضو هیأت رئیسه شورای روابط خارجی، وزیر سابق خزانه داری (آمریکا)

مارک روت، نخست وزیر (هلند)

کریم سجادپور، عضو ارشد موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی (آمریکا)

پدرو سانچز، رهبر حزب سوسیالیست (اسپانیا)

جان ساورز، رئیس هیئت مدیره و شریک در شرکت مشاوره‌ای سرمایه‌گذاری “همکاران مشاور ماکرو“(بریتانیا)

سلین سایک بوک، معاون رئیس حزب جمهوری‌خواه “مردم“ (ترکیه)

اریک اشمیت، مدیرعامل شرکت گوگل (آمریکا)

رودولف شولتن، مدیر عامل شرکت خدمات مالی و اطلاعاتی Oesterreichische Kontrollbank(اتریش)

ژان دومینیک سنارد، مدیر عامل شرکت “گروه میشلین“ (فرانسه)

کارل اسولدا، مدیر عامل شرکت خدمات مالی و بانک‌داری “رایفیزن زندرال‌بانک“ (اتریش)

ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو (نروژ)

الکساندر استاب، وزیر خزانه‌داری (فنلاند)

کاترین شودر، معاون وزیر دفاع (آلمان)

پیتر ساترلند، نماینده ویژه سازمان ملل متحد، رئیس شرکت سرمایه‌گذاری “گلدمن ساکس بین‌المللی“ [و مدیرکل سابق سازمان تجارت جهانی] (ایرلند)

کارل-هنریک اسوانبرگ، رئیس شرکت نفت و گاز “بریتیش پترولیوم”، رئیس شرکت سازنده خودروهای سنگین “ولوو” (سوئد)

اولگ اسواروا، رئیس صندوق بازنشستگی دولت نروژ (نروژ)

پیتر تیل، رئیس شرکت سرمایه‌گذاری “تیل” (آمریکا)

لوکاس سوکالیس، رئیس “بنیاد سیاست اروپایی و خارجی یونان” (یونان)

احمد اوزومکو، مدیر کل سازمان منع سلاح‌های شیمیایی (ترکیه)

آنتونیو ویتورینو، شریک شرکت مشاوره حقوقی Cuatrecasas, Gonçalves Pereira (پرتغال)

جاکوب والنبرگ، رئیس شرکت سرمایه‌گذاری “اینوستر ای‌بی” (سوئد)

وین وبر، شریک شرکت مشاوره استراتژی عمومی “مرکوری“ (آمریکا)

مارتین وولف، تحلیلگر ارشد اقتصادی روزنامه فایننشال‌تایمز (بریتانیا)

جیمز ولفنسون، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت سرمایه‌گذاری “ولفنسون و همراهان“(آمریکا)

رابرت زولیک، رئیس هیئت مشاوران بین‌المللی شرکت سرمایه‌گذاری “گروه گلدمن ساکس“ (آمریکا)