
هرمی در روم وجود دارد که به نظر میرسد الهامگرفته از هرم بزرگ مصری است اما با وجود تمام شباهتها، این دو هرم تفاوتهای زیادی با هم دارند.
به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از AncientOrigins، بدون شک هرم بزرگ جیزه یکی نمادهای شناختهشده مصر باستان است. با وجود این، هرمهای مشابهی به صورت پراکنده در مصر و مکانهای دیگر پیدا و از جمله در مرزهای جنوبی سودان نیز اهرام سبک مصری کشف شده است.
این اهرام به فرمان حکمرانان پادشاهی کوش ساخته شدهاند. 30 سال قبل از میلاد مسیح، مصر جزو قلمرو امپراتوری روم شد. رومیان در سال 23 قبل از میلاد مسیح به قلمرو پادشاهی کوش لشکرکشی کردند. ممکن است رومیان تحت تاثیر اهرام مصری، اهرام پادشاهی کوشی و یا هر دوی آنها تصمیم به ساخت «هرم سستیوس» در رم گرفته باشند. کوش پسر ارشد حام و نوه حضرت نوح بود.
هرم سستیوس تنها هرم سبک مصری در روم نیست. هرم دیگری که با نام «هرم ریموس» شناخته میشود، وجود دارد. اعتقاد بر این است که این دو هرم، مقبره دو بنیانگذار افسانهای روم هستند. هرم بزرگتر که «هرم رمولس» نام دارد بین واتیکان و آرامگاه هادریان قرار داشت اما در قرن 16 میلادی از بین رفت، مرمرهای این بنا در ساخت کلیسای سنت پیترز استفاده شده است.
«چشم انداز صلیب» که توسط رافائل کشیده شده. هرم رمولس در پس زمینه به تصویر کشیده است
هرم سستیوس در کنار رود «ویا اوستینسیس» (رودی در روم باستان) زمانی بین 12 تا 18 سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده است. این هرم دارای هسته بتنی (شن و ماسه) است که با لایهای از آجر پوشانده شده و خارجیترین لایه نیز با مرمر تزئین شده است.
زیربنای مربع شکل این هرم در هر ضلع 29/5 متر و ارتفاع آن 34/4 متر است. داخل هرم یک اتاق دفن به مساحت 23 مترمربع وجود دارد که دیوارهایش با نقوش مربوط به آیین تدفین مصری پوشانده شده است. در طول قرن سوم میلادی، این هرم و دیوارهای اریلیان به هم پیوستند. یکی از دروازههای جنوبی به نام «درسن پاولو» تنها سنگی است که سعی شده است از این بنای تاریخی دور شود.
هرم سستیوس به دیوارهای اریلیان میرسد
هویت این هرم بعدها به دست فراموشی سپرده شد و تنها در سال 1600 مجددا کشف شد. در طی این زمان هرم بازسازی و سنگ نوشتههای این بنا کشف شد. بنا به سنگنوشتههای جناح شرقی و غربی، این بنا به عنوان آرامگاه مردی به نام «گایوس سستیوس اپولا»، پسر لوسیوس از خاندان پوبیلیا ساخته شده است. در این نوشتهها اشاره شده است که سستیوس قاضی و تریبونی برای تودههای مردم و دانشجوی کالج اپولونس (کالجی برای تربیت کاهنان برای خدمت در معابد خدایان) بوده است. در سنگ نوشته دوم اعلام شده است که ساخت این هرم در 330 روز به پایان رسیده است.
کتیبه روی هرم سستیوس
هرم سستیوس از هرمهای مصری نوک تیزتر و دارای شیب بیشتری است. این موضوع میتواند توضیح دهد که چرا در آثار هنری دوره رنسانس و قرون وسطا، اهرام مصر باستان با شیب تند و نوک تیز به تصویر کشیده شدهاند. دانشمندان بر این باورند که در آن زمان تنها هرمی که هنرمندان اروپایی قادر به دیدنش بودند هرم سستیوس بوده و به همین دلیل در آثارشان این هرم را به عنوان مدل قرار میدادهاند.
در حالی که این امکان نیز وجود دارد که معماران سستیوس در اندازهگیری زاویه هرم اشتباه کرده باشند. همچنین ممکن است هرم سستیوس الهام گرفته از مدل اهرم پادشاهی کوش باشد که در واقع دارای شیب تندتر و نوک تیزتری به نسبت اهرام مصری بودند.
هرم سستیوس یکی از پربازدیدترین اماکن توریستی است و الهامبخش نویسندگان مشهوری چون پرسی بیشی شلی و توماس هاردی بوده است. در طی قرنها، هرم سستیوس در مبارزه با عناصر طبیعی آسیب دیده است. اولین ترمیم این بنا در سال 1600 میلادی صورت گرفت.
در سال 2001 اتاق دفن بازسازی شد و در سال 2011 مرمتهای آتی این بنا اعلام شد که بودجه آن شامل یک میلیون یورو از طرف تاجر ژاپنی بود. با وجود چنین کارهای در دست انجامی به نظر میرسد هرم سستیوس برای سالهای زیادی سرجای خود باقی خواهد ماند.
مترجم: هانا حیدری