وی با بیان اینکه روغن زیتون برحسب مقدار اسیدیته به انواع فرابکر، بکر درجه یک، بکر معمولی، لامپانت و پالایش شده تقسیم می شود، اظهار کرد: روغن تفاله زیتون ( POMACE ) از ارزش پایین تری برخوردار است و بنابر استاندارد ملی مصرف خوراکی ندارد گرچه در حال حاضر و در برخی کشورهای با قیمتی ارزانتر نسبت به سایر انواع آن برای مصرف خوراکی ارایه می شود.

مدیرکل استاندارد استان تهران گفت: با توجه به اینکه شناسایی کیفی روغن به لحاظ ویژگی های ظاهری شامل رنگ و بو به سادگی امکانپذیر نیست و نیاز به مهارت و آگاهی خاص دارد، لذا توصیه می شود حتما از روغن زیتون های دارای نشان استاندارد استفاه شود.

براساس این گزارش، برای خرید روغن زیتون مرغوب ضمن توجه به تاریخ تولید و انقضای آن و نشان استاندارد (در صورت تولید داخل) باید ابتدا روغن را بویید و سپس آن را چشید.

روغن زیتون خوب باید بوی زیتون، سبزی و یا سیب بدهد که به نوع زیتون و یا زمان برداشت بستگی دارد اگر بوی فلز از آن احساس شود، روغن نامرغوب و فاسد است.

مصرف روغن زیتون سالم به دلیل دارا بودن آنتی اکسیدان موجب کاهش سکته های قلبی و مغزی و نیز کلسترول می شود.

دمای مناسب برای نگهداری روغن زیتون ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد بالای صفر است و نیازی نیست در یخچال نگهداری شود ؛ زیرا اگر خیلی سرد شود و دما به زیر ۱۰ درجه سانتی گراد برسد ، اسیدهای چرب تک غیراشباع موجود در روغن به شکل کریستال نمایان می شوند.

اگر روغن در معرض اکسیژن هوا قرار بگیرد ( بر اثر باز و بسته شدن زیاد در بطری )، رادیکال های آزاد در آن ایجاد می شود و نور باعث اکسیداسیون خود به خودی در آن می شود که روند فسادش را تسریع می کند.

در این گزارش آمده از آنجایی که حرارت زیاد باعث تبخیر الکل ها و استرهای موجود در روغن زیتون که مولد طعم و بوی آن می شود ، بهتر است آن را در سالاد و غذاهای سرد ریخت و برای پخت با حرارت کم و متوسط بکار برد.

برای استفاده از روغن زیتون در پخت و پز و سرخ کردن، بهتر است از روغن نوع فرابکر و تصفیه شده به شرط عدم استفاده مجدد و با حرارت کم استفاده شود.

منبع: اداره کل استاندارد استان تهران