هفتم اسفند یک آزمون از معرفت مازندران است

هـراز نـیـوز: دو رویداد در هفتم اسفند امسال داریم، همزمان یک همایش بین المللی در تاریخ شفاهی مازندران و یک نمایش بازی‌های کارگری کشور، حالا روز امتحان است، این هفته معلوم می‌شود که بازی کدام است؟ سیاست بازی کدام است؟ فرهنگ کدام است؟ مردم کجا هستند؟ مسوولین کجای کار هستند؟ و پول نفت از کجا سر در می‌آورد؟ و دست آخر رسانه ها کجا هستند؟ این اخری خیلی مهم است.
فرق این دو رویداد در این است که در نخستین همایش بین المللی تاریخ شفاهی مازندران ما با دست خالی و بدون وابستگی به پول نفت و بدون نمایش، چند نفر اهل قلم که جلو دار ما آقای دکتر نورائی استاد تاریخ دانشگاه اصفهان بود بیشتر از یکسال است که کار کردیم، دو جا سر ما کلاه رفت، یکی پیش همایش در بابل، یکی هم در سورک، که بی تجربگی داشتیم، در هر دو مورد هم متوجّه شدیم که داریم بازی می‌خوریم، امّا دیر شده بود، وگرنه اینقدر می‌فهمیدیم که در همایش ما نباید فرماندار و بخشدار میدان داری می‌کردند، و بعد شروع کنند به پارچه زدن که ما چنان و چنین کردیم، از کیسه ما مفت خوری کردند، بگذریم، حالا هم ما چند روز تا هفتم اسفند داریم، صدها نویسنده، اهل قلم، پژوهشگر، مورّخ، از ایرانی و خارجی که برای مازندران نوشتند، پژوهش کردند، و به مازندران اندیشیدند، فقط یک روز در ساری در مرکز کنار دریائی نیروی انتظامی حضور پیدا می‌کنند، ما حدّاقل دهها مقاله از میان بیش ازصد مقاله را گزینش کردیم و دو جلد کتاب از مجموعه مقالات در موضوعات تازه و غیر تکراری به ساحت مقدس فرهنگ مازندران تقدیم می‌کنیم، دیناری هم پول نگرفتیم، دستمزد نخواستیم و نمی‌خواهیم، مهمانان ما هم با پول خودشان به مازندران می‌آیند، یک ناهار و یک شام می‌دهیم،که میزبانش هم شهرداری ساری شد، یک شب خواب مهمان ما هستند که میزبانش میراث فرهنگی با لطف دکتر بزرگ نیا است، دو جلد کتاب مجموعه مقالات ما را هم دانشگاه مازندران چاپ می‌کند،آقای محمّد نژاد در مرکز اسناد ملی مازندران ما را در این یکسال پدری کرد، استاندار خیلی خوشحال شد که اینگونه مازندرانیها برای مازندران در صحنه هستند و به معاون سیاسی خود آقای یونسی که نویسنده و شاعر هم هستند اشاره خوبی کردند، و هزینه خرده ریز این همایش بین المللی را تعهد کردند، علی صادقی در مازند نومه مثل یک مادر دلسوز از این نونهال از ابتدا تا امروز مفت و مجانی صیانت کرد، بقیه رسانه‌های مجازی و دیداری و شنیداری و مکتوب هنوز ما را همراه نشدند، ما پول نداریم که به آنها بدهیم تا خبر این رویداد بزرگ فرهنگی را چاپ کنند، حمیدی به ما قول داده بود که حالا رئیس شبکه طبرستان نیست، امّا در همین هفتم اسفند بازی‌های کارگری را داریم، مسابقه تن پروران و ماهم مسابقه مغز پروران، شما تن پروران کشور را می‌آورید و ما هم مغز پروران کشوری و بیرون از کشور، آنها از هم اکنون گوش فلک را کر کردند، مشعل درست کردند، با سلام و صلوات از مرز ساختگی و جعلی مازندران( از گلوگاه) وارد شدند، و حالا بیا و ببین، شک نکنید که ما را و همایش ما را خفه خواهند کرد، نمی‌گذارند صدا به صدا برسد، امّا یادتان باشد، بگذارید در تاریخ دیار ما بماند، من از جنس تن پروران نیستم، با شما هم مخالفتی ندارم، کار شما هم شاید به نوعی فرهنگی هم باشد، شاید، امّا این بازی کارگری قطعاً بالای یک میلیارد تومان هزینه خواهد داشت، پولش از هر کجا که بیاید مالِ چاه نفت است و حق مردم، امّا ما داریم ریال ریال خرج می‌کنیم نه میلیارد میلیارد، یادتان باشد که فردای بازیهای کارگری تو گوئی فرامرز هرگز نبود»
همه چیز در همان مراسم اختتامیه تمام می‌شود، امّا، همایش ما در تاریخ می‌ماند، هرگز تمام نمی‌شود، ما تازه در آن روز متولّد می‌شویم، جان می‌گیریم، بالنده می شویم و به مازندران ثمر می دهیم، اولّین میوه‌ی ما هم حدّاقل دو جلد کتاب مجموعه مقالات است که از سراسر ایران و خارج از ایران گرفتیم، من می‌دانم که هفتم اسفند همه اهل رسانه از هر رقم در این بازی کارگری خواهند رفت، مسوولین هم ….. صدا و سیما هم…..خوبه، این اتّفاق هم نعمتی است که ما به دور از وجود سیاست بازان و جریان سازان، سر فرازانه به کار خودمان می‌پردازیم، و تاریخ قضاوت خواهد کرد. ما به هوّیت و شناسنامه و اصالت فرهنگی مازندران می‌اندیشیم ما با مازندران بازی نمی‌کنیم.
ساری- حسین اسلامی ساروی