هراز نیوز: شنیدن خبر شهادت فرزند حاج عماد همان مردی که سالها از دست جوخه های ترور صهیونسیت‌ها پنهان شده بود اما سرانجام توسط همین ایادی کفر در دمشق سال 86 به شهادت رسید، مکدرمان کرد. نه از این بابت که ناراحت باشیم از اینکه سرانجام زندگی این مرد جوان با شهادت پایان یافته نه، به قول سید شهید آوینی مرگی چونین برای اولیای خاص خداست و هر مدعی لاف زن لیاقت پوشیدن ردای شهادت را ندارد.
ناراحتی از این باب بود که غبطه خوردیم به حال این پسر جوان که دانست چطور حاجتش را از درگاه حضرت حق بگیرد و راهی را برود که خود اراده کرده بود نه سرنوشتی که حتی بادها هم می‌توانند برای ادمی تصمیم گیری کنند.
در پی شهادت جهاد مغنیه سید مجید بنی فاطمه مداح اهل بیت کشورمان عکسی را این شهید عزیز منتشر کرد که با هم در حرم حضرت علی ابن موسی رضا(ع) انداخته بودند.
شهید جهاد مغنیه در کنار مجید بنی فاطمه
این عکس بهانه ای شد تا ما صحبتی کنیم با بنی فاطمه و بخواهیم خاطره این عکس را برایمان تعریف کند. او ابتدا تمایلی به بیان این صحبت‌ها هر چند کوتاه نداشت اما با اصرار ما گفت که دو مرتبه با جهاد مغنیه دیدار داشته که هر دو بار در حرم رضوی دیدارها اتفاق افتاده است.
بنی فاطمه گفت دفعه اولی که جهاد را دیدم با دوستانش به مشهد آمده بود که وقتی متوجه حضور من شدند آمدند کنارم. او چهره مرا از جلسات مداحی که دیده بود می‌شناخت و به خاطر علاقه اش به اهل بیت و عزاداری به سبک جوانان ایرانی مداحی های مرا دیده و شنیده بود. آن دیدار خیلی به طول نیانجامید. یادم می آید که موقع رفتن از من خواست حتما سفری به لبنان داشته باشم. می‌گفت جوانان لبنانی بسیار با ایرانی ها علاقمندند به خصوص نسبت به حزب الهی ها.
این دیدار گذشت تا اینکه او برای آخرین بار حدودا دو ماه مانده بود به شروع ماه محرم به ایران آمده بود. یکی از دوستانش که می دانست من در فلان تاریخ در حرم خواهم بود هماهنگ کرده بودند که همدیگر را ببینیم.
عکسی که منتشر کردم مربوط به همان سفر است. آن شب ما از ساعت حدودا 2 بامداد تا اذان صبح در حرم بودیم و صحبت کردیم.
در آن دیدار بود که جهاد از ارادتش به مقام معظم رهبری و سید حسن نصرالله برایم حرف زد و دائم می‌گفت می خواهم با اسرائیل مبارزه کنم. از سبک عزاداری های ما خوشش می‌آمد و بسیار با ارادت نسبت به سید الشهدا(ع) صحبت می‌کرد. می‌گفت اگر بشود حتما برای محرم به ایران می‌آیم. می‌گفت از مداحی محمود کریمی خوشم می‌آید و مداحی «اللهم الرزقنا شهادت» را که من خوانده بودم برایش جذاب بود.
شاید به نظر اغراق بیاید و اینکه حالا چون شهید شده این حرف را می زنم ولی باور کنید ذره ای از حرف‌های جهاد دنیایی نبود و به راستی او لایق شهادت بود.