در نگاه اول روستای “هاگوی” یک منطقه بسیار آرام و با صفاست که شهروندان آن در آرامش کامل زندگی می کنند و همه چیز مرتب است اما در عمق این روستا یک سیاهی خاصی وجود دارد. تمام شهروندان این روستا افراد سالخورده ای هستند که دچار دیوانگی و جنون شده اند.

در این روستا که به “روستای دیوانگان” شهرت دارد 152 نفر زندگی می کنند که در گروه ها 6 یا 7 نفره تقسیم شده اند. حدود 250 پرستار از این افراد نگهداری می کنند. آن ها هیچ ایده ای در مورد دنیای بیرون ندارند و حتی خانه هایشان نیز به سبک قدیم و نهایتا با تکنولوژی های مرسوم تا سال 2000 در ارتباط هستند.

شهروندان این روستا می توانند ازادانه به هر چا می خواهند بروند، خرید کنند فیلم ببیند و حتی برای خود انتخابات برگزار کنند اما هیچکس اجازه خروج ندارد. خانه ها در این روستا به گونه ای ساخته شده اند که خودشان دیوارهای روستا نیز هستند.

افرادی که دچار جنون می شوند و سن بالای 55 سال دارند از طرف مجموعه های مختلف به این روستا معرفی می شوند تا در آنجا زندگی آرام تری را ادامه دهند. این منطقه از جنجال های شهری به دور است تا بیماری افراد درون روستا افزایش نیابد.