نقدی بر عملکرد رسانه‌ای مدیران مازندرانی- الناز پاکنیا

هراز نیوز – الناز پاک نیا- شاید کمتر کسی به جایگاه رسانه‌ها واقف نباشد اما اینکه این فرهنگ به چه میزان در میان مخاطبان نهادینه شده باشد در راستای بسترسازی برای فعالیت این بخش موثر خواهد بود.
آنچه امروز رسانه‌های مازندران نیاز دارند جاده‌ای دو طرفه است تا فضای نقد و گفتمان در یک سو و وظیفه اطلاع‌رسانی در سوی دیگر آن جریان داشته باشد.
امروز بر رسانه‌های مازندران سایه افکنده رخوتی است که از پایین آمدن آستانه تحمل مدیران استانی و شهرستانی نشات گرفته است.نقد و اطلاع‌رسانی دو راه مکمل و پشتیبان یکدیگر هستند که در فضای رسانه‌ای به خوبی می‌توانند کفه ترازو را به سمت و سوی اعتدال سوق دهند.
آنچه امروز در رسانه‌های استانی شاهد هستیم ناشی از جهت‌دهی روابط‌عمومی‌ها و سازمان‌های تابعه آنها صرفا در راستای به دست آوردن اهداف اداری دستگاه‌ها است.
مدیرانی که به اذعان رسانه‌ها، روزهای سخت و پرتلاشی را در راستای اجرای وظایف اداری خود طی می‌کنند به قدری از عملکرد خود رضایت دارند که کوچکترین نقدی از سوی رسانه‌ها برای آنها گران تمام می‌شود و لبه تیز این انتقاد ابتدا رسانه‌ها را نشانه می‌گیرد.به دلیل وابسته بودن وضعیت اقتصادی و معیشتی رسانه‌ها به دستگاه‌های اجرایی ونیز عدم ارتباط میان رسانه‌های استان با بخش خصوصی، حکمرانی دستگاه‌های اجرایی در نشریات سایه افکنده است.
مدیرانی که امروز هر گونه انتقاد را در راستای تخریب خود قلمداد می‌کنند فضایی برای نقد راستگومحور قائل نیستند.
دور از حقیقت نیست که هنوز برخی مدیران ادارات کل و مدیران شهرستانی از ساده‌ترین مسائل دستگاه‌های اجرایی مربوطه خود آگاه نیستند و به آن احاطه ندارند.
مدیری که نداند و یا نتواند آماری صحیح و یا نظریه و برنامه‌ای در راستای عملکرد مجموعه اداری خود داشته باشد و تنها با تکیه بر بخشنامه‌ها و آیین‌نامه روزمرگی را در پیش بگیرد باید مورد نقد رسانه‌ها قرار گیرد.
برخی مدیران که امروز برای هر تصمیم کوچکی در انتظار رای مثبت ومورد تأئید وزارتخانه‌ها و یا مدیران مافوق هستند چگونه باید قبول کنند که می بایست فضای انتقاد و کاوشگری در رسانه‌ را تاب آورند؟! مدیرانی که امروز برای یک مصاحبه از مدیران استانی کسب اجازه می‌کنند و یا مدیران کلی که انحصار مصاحبه در حیطه آن اداره را برای خود می‌دانند در فضای رسانه‌ای استان ضعف بزرگی ایجاد کرده‌اند.
کم نیستند مدیرانی که برای ارائه یک گزارش عملکرد شش ماهه، یک ماه زمان صرف می‌کنند و سرانجام هم آمار سال گذشته را تحویل می‌دهند یا مدیری که برای بیان عملکرد دستگاه‌ خود اغراق و بزرگنمایی را در پیش می‌گیرد نیز به مثابه همان مدیری است که در برابر رسانه‌ها چیزی برای گفتن ندارد و انتقاد رسانه‌ها را بی‌انصافی و بزرگنمایی قلمداد می‌کنند.
امروز روابط عمومی‌هایی که شرط دادن آگهی دولتی را کار کردن بدون چون و چرای اخبار دستگاه‌ اجرایی خود می‌دانند و در برابر هر انتقادی دروازه اقتصادی اداره مربوطه را به روی آن رسانه تنگ می‌کنند چگونه می‌توانند نقد و اطلاع‌رسانی را در یک جاده دو طرفه تصور کنند.
نقد زوایای پنهان شده از نگاه مسئولان بهمراه نکته‌سنجی پیرامون آن می تواند رشدی همه‌جانبه را برای استان به ارمغان آورد.
نقد، امروز می‌تواند در فضایی که بخشی از کمیت توسعه استان لنگ می‌زند مانند مشاوری باشد تا بخش‌های پنهان یک سیستم روشن شود.
در کنار فضای اطلاع‌رسانی که از سوی رسانه‌ها در جامعه نمود پیدا می‌کند، نقد می‌تواند گفتمان زیبایی از خواسته‌های مردم و عملکرد دولتمردان باشد.
امروز کاستی‌های استان در بخش اجرای مصوبات سفر از مهمترین نکاتی است که نیازمند نگاه نقادانه است تا به عدالتی که از سوی دولت وعده داده شده جامعه عمل پوشانده شود.
بصورت مصداقی می توان عنوان کرد که نبود راه‌های مناسب درون شهری و برون شهری و افزایش بی‌شمار تصادفات جاده‌ای در میان راه‌های مواصلاتی که مسافرین را به سوی مرگ فرا می‌خواند می‌تواند با یک نقادی ساده نمایانده و ترمیم شوند.
صنعت مازندران به‌رغم مصوبات جانبخش سفر استانی دولت خدوم ونیز علیرغم همه تسهیلات گران قیمتی که به آن تحمیل شده است از دست یافتن به آنچه نیاز واقعی استان می‌باشد بازمانده است. دریچه‌هایی که امروز توسعه فرهنگ نقادی و نقدپذیری می‌تواند برای توسعه استان رقم بزند شاید کمتر از در اختیار گرفتن چندین مشاور برجسته نباشد.
در کنار تمام تعاملاتی که رسانه‌ها و مدیران با یکدیگر دارند کاش فرصتی باشد تا مدیران از نقادی و انتقاد به مانند نصیحت یک دوست و یا گوشزدی مهربانانه بهره بگیرند.