إِنَّمَا النَّجْوَی مِنَ الشَّیطَانِ لِیحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَلَیسَ بِضَآرِّهِمْ شَیئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَی اللَّهِ فَلْیتَوَکلِ الْمُؤْمِنُونَ
همانا نجوا از سوی شیطان است تا کسانی را که ایمان آورده‌اند اندوهگین کند، در حالی که جز به اذن خداوند، هیچ (نجوایی) ضرر رسان نیست، پس باید مؤمنان تنها بر خداوند توکل کنند.
* چنانکه ریخت و پاش و مصرف بیش از اندازه، انسان را برادر شیطان قرار می‌دهد، «انّ المبذّرین کانوا اخوان الشّیاطین»( اسراء، 27) نجوا نیز انسان را شیطان صفت می‌کند. «انّما النّجوی من الشّیطان»
* هر گونه سخن آشکار و نهانی که موجب ترس و دلهره در میان مسلمانان گردد، کاری شیطانی است. «النّجوی من الشّیطان لیحزن الّذین آمنوا»
* باید دغدغه‌ها را چنین تسلّی داد که تا خدا نخواهد کسی نمی‌تواند آسیبی برساند. «لیحزن… لیس بضارّهم»
* مؤمنان در حفظ و حراست خداوند هستند. «و لیس بضارهم شیئاً»
* تلاشهای منافقان، از مدار قدرت الهی خارج نیست. «و لیس بضارهم شیئاً الا باذن اللّه»
* جنگ روانی دشمن را خنثی کنیم. «لیحزن… و لیس بضارهم شیئاً»
* داروی شفابخش هر گونه ناآرامی و دلهره، توکل بر خداوند است. «و علی اللّه فلیتوکل المؤمنون»
* توکل بر خدا کار هر کس نیست، ایمان می‌خواهد. «فلیتوکل المؤمنون» گرچه خداوند از مؤمنان حمایت می‌کند، ولی آنان نیز باید بر خداوند توکل کنند.