چند سوال از کسی که اسراییل را به رسمیت شناخت

آقای زیباکلام
اگر فردا روزی بدون حضور ما ناکم خلیج فارس را به خلیج ع ر ب ی تغییر دادند در مجامع مورد حمایت سازمان ملل

اگر سه جزیره ایرانی را به نام امارات زدند در همان سازمان ملل

اگر ایران را از داشتن علم هسته ای منع کردن در همان سازمان ملل

اگر در سازمان ملل تصمیم گرفته شد با یک ملت مانند کره شمالی رفتار کنند و فرصت اصلاح از درون را از ملتی بگیرند با امنیتی کردن شرایط به واسطه تحریم های ظالمانه

آیا باز هم حکم این سازمان به اصطلاح ملل را باید قبول کرد؟

دریغ از سر سوزنی نظر مطابق حقوق بین الملل خصوصی!!!!!!!!!!!!!!

ما هم دعا می کنیم زیبا کلام فردای قیامت با اسرائیلی ها محشور گردد…

اقای زیبا کلام طوری سخن گفتند که انگار نمیدانند همین سازمان ملل را چه کسی روی کار اورده است و اصلا سازمان ملل با چه هدفی روی کار امده است.همه میدانند که هدف اصلی از ایجاد سازمان ملل به رسمیت شناختن اسرائیل و دفاع از تمامیمت ارضی ان است.

چرا “فقط” اسرائیل جعلی است؟
سوال:
چرا ایران فقط اسرائیل را به رسمیت نمی شناسد وکشورهایی مثل امریکا و استرالیا که غصبی هستند، جعلی محسوب نمی شناسند؟
جواب:
کشورهایی همچون آمریکا با کشتن بومیان وصاحبان اصلی بوجود آمده اند وغصبی می باشند. واما اینکه چرا ایران اینها رابه رسمیت می شناسد واسرائیل را نمی شناسد. شاید علتش این باشد که وقتی سازمان ملل تاسیس شد. این کشورهاعضو رسمی بودند. ولی اسرائیل کشوری است که در سال1948م وبعداز مهاجرت یهودیان اروپایی به فلسطین اشغالی وبا دسیسه انگلیس وسازمان ملل تشکیل یافته است. یعنی کشو اسلامی فلسطین به یهودیان واگذار شده وخیلی از بومیان به اجبار اخراج شده اند.
البته مساله به رسمیت نشناختن کشوری به آرمانها وسیاستهای آن کشور برمی گردد. ومنحصر به ایران نیست. وخیلی کشورها هستند که از جانب برخی کشورهای دیگر به رسمیت شناخته نشده اند.
وباید اضافه کنیم که اسرائیل دنیال ماجراجویی وتشکیل کشوری از نیل تافرات است. ودر واقع اکثر کشورهای اسلامی به دست آنها خواهد افتاد. وبا توجه به لابی صهیونیست ها در آمریکا وغرب ونفوذ وثروتی که دارند، اگر در مقابل آنها مقاومت نباشد، باید فاتجه کشورهای اسلامی ومسلمانان را خواند.
در عین حال اسرائیل جنایات و خصوصیاتی دارد که دیگر کشورها ندارند. مانند:
1- تصرف کشوری رسمی اسلامی با کمک انگلیس ودیگر کشورهای اروپایی و حمایت مجامع بین المللی.
2- قتل عام مردم فلسطین وکشتارهای مختلف که در تاریخ ثبت شده که یک نمونه آن صبرا وشتیلا بوده.
3- آوراه کردن مردم بومی فلسطین که حداقل یک میلیون ونیم آنها در سوریه ساکن هستند.
4- خراب کردن وبیرون کردن مردم فلسطین وساختن شهرکهای صهیونیستی.
5- کشتار مردم فلسطین توسط شهرک نشینان علاوه بر نظامیان، بخاطر نژاد پرستی.
6- زندانی کردن هزاران فلسطینی حتی کودکان وزنان ونماینده های فلسطینی.
7- ترور مسئولان وشخصیتهای فلسطینی.
وهمه این موارد باعث می شود کشورهای اسلامی نتوانند با اسرائیل رابطه خوبی داشته باشند. وبا توجه به آواره کردن مردم فلسطین ومنع بازگشت آوارگان به کشور خود وتصمیم گیری وتحقیر مسلمانان فلسطین از جانب اسرائیل موجب می شود کشوری که پایند به اسلام است نتواند بااسرائیل رابطه داشته باشد. چون خداوند متعال فرمود:
لن یجعل الله للکافرین علی المومنین سبیلا، خداوند راهی به نفع کافر وضرر مومنان قرار نداده است. وقبول اسرائیل یعنی کنار گذاشتن این آیه شریفه وصدها آیه دیگردر مقابله با ظلم می باشد.
.

چه کشورهایی رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی‌شناسند؟
36 کشور جهان هنوز رژیم صهیونیستی را به رسمیت نشناخته اند و یا هیچ گونه روابط خارجی رسمی با آن ندارند.
به گزارش جبهه جهانی مستعضفین به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، ۲۱ کشور جهان که هنوز رژیم صهیونیستی را به رسمیت نشناخته اند و با آن روابط خارجی ندارند عبارتند از: افغانستان، الجزائر، بنگلادش، بوتان، برونئی، جزایر قناری، جیبوتی، اندونزی، عراق، کویت، لبنان، لیبی، مالزی، کره شمالی، پاکستان، عربستان، سومالی، سودان، سوریه، امارات و یمن.

اما ۱۵ کشور دیگر هم هستند که در دوره های مشخصی با این رژیم رابطه داشتند اما در سال هایی که که در داخل پرانتز ذکر شده است، روابط خود با آنرا قطع کرده اند:

۱- بحرین (۱۹۹۶ تا ۲۰۰۰ همزمان با انتفاضه دوم فلسطین).

۲- بولیوی (۱۹۵۰ ـ ۲۰۰۹ همزمان با جنگ غزه).

۳- چاد (۱۹۶۰ ـ ۱۹۷۲ به نشانه همبستگی با ملت فلسطین).

۴- جوبا (۱۹۵۰ ـ ۱۹۷۳ در جریان جنگ ۶ اکتبر).

۵- گینه (۱۹۵۹ ـ ۱۹۶۷ به نظر می رسد به خاطر جنگ سال ۱۹۶۷ قطع شده است).

۶- جمهوری اسلامی ایران (۱۹۴۸ ـ ۱۹۵۱ و ۱۹۵۳ ـ ۱۹۷۹ با پیروزی انقلاب اسلامی قطع شد).

۷- مالی (۱۹۶۰ ـ ۱۹۷۳ تحت فشار کشورهای همسایه).

۸- مراکش (۱۹۹۴ ـ ۲۰۰۰ انتفاضه دوم فلسطین).

۹- موریتانی (۲۰۰۰ ـ ۲۰۰۹ جنگ غزه).

۱۰- نیکاراگوئه (۱۹۴۸ ـ ۱۹۸۲ و ۱۹۹۲ـ ۲۰۱۰ حمله به ناوگان آزادی غزه).

۱۱- نیجر (۱۹۶۰ ـ ۱۹۷۳ و ۱۹۹۶ ـ ۲۰۰۲ انتفاضه دوم فلسطین).

۱۲- عمان (۱۹۹۶ ـ ۲۰۰۰ انتفاضه دوم فلسطین).

۱۳- قطر (۱۹۹۶ ـ ۲۰۰۹ جنگ غزه).

۱۴- تونس (۱۹۹۶ ـ ۲۰۰۰ جنگ دوم).

۱۵- ونزوئلا (۱۹۵۰ ـ ۲۰۰۹ جنگ غزه).